Bugün 7 ay sonra işe döndüm. Toprak evde babaannesi ile birlikte kaldı.
İlk kez bu kadar ayrı kalıyoruz alışmak biraz zor ama işi de özlemişim.
Sabah toplantıya girdim sanki daha önce hiç toplantı yapmamış gibiyim. Birazdan bana birileri gelip bak bu iş böyle yapılır diyecekler. Aslında 7 senedir bu ajanstayım çoğu kişi ailem gibi.
Bugün duygular karışık ama sabahtan daha iyi, yarından daha kötü. Buna da alışacağız.
Şimdilik bu kadar artık fırsat buldukça yazarım.
hoş geldin canım benim... sensiz olmazzzzzzzzzzz :)
YanıtlaSilahh ahh seni nasıl anllıyorum bi bilsen.. ben dila 4 aylıkken başlamıştım işe.. hala alışamadım.. hala vicdan azabı çekiyorum her sabah beni uğurlarken.. hala çok özlüyorum onu.. ama yapacakta birşey yok..
YanıtlaSilHayırlısı olsun,zihin sürekli meşgul olsa da bir şekilde alışıyor insan,alışıyor ki düzen devam ediyor.
YanıtlaSilaklın hep oğluşun da biliyorum ama çok çok kolay gelsin sana ;)
YanıtlaSilbu duygular ara ara tavan yapacak, ara ara taban... bir şekilde gidiyor böyle. hoşgeldin, sefalar getirdin canım :)
YanıtlaSil