37.hafta ve son iş günü

Uzun zaman oldu buraya geleli. 6 sene bitmiş dönüp baktığımda.

Çok şey değişti hayatımda çok güzel arkadaşlarım oldu, acı tatlı iş tecrübesi yaşadık.

Bazen delirecek gibi olup ağladık, bazen kahkahalarımız cafeyi inletti. Tibet doğdu, Yaz büyüdü, Beste evlendi.

Çok şey değişti çok, tek başıma eve taşıp düzen kurdum kendime, nişanlandım, evlendim ve şimdi bir dönüm noktası daha bu iş yerinde; bebeğim olacak.

İnsan inanamıyor tek bir iş yeri ve bu kadar değişen şey. Her gün ne kadar rutin, işe git eve gel diyoruz ama toplamda 6 yılda burada olanlara bakacak olursak hiçte rutin sayılmaz.

Benim için uzun bir ayrılık süreci olacak. Eminim çok hızlı geçecek mesleğimden ayrı bir bu zaman ama başka bir işim daha olacak. Annelik en kutsal meslek.

Eve gidince Toprak'ın odası girip ara ara bakıyorum çok kısa bir zaman sonra burada benim oğlum olacak bana muhtaç ufak bir can. Bunu düşündükçe korku heyecen hepsi birbirine giriyor.

Hepinize çok teşekkür ediyorum benim iyi bir anne olacağım konusunda verdiğiniz destek için zaman yaklaştıkça endişeler artıyor galiba :)

Evden yazmaya devam edeceğim en azından doğuma kadar.