Garip bir duygu...

Aslında hep aynı şeyler söylenir, evlilik hazırlığı eğlencelidir, ev döşemek şahane bir şey, dekorasyona bayılırım v.s., ama benim için kesinlikle öyle değil. Aralık ayında düğünüm var ve bu hazırlıkların tam ortasındayım. Benim için çok yorucu ve çok eğlenceli olmayan bir halde. Bir yandan çok alternatif olması seçme şansınızı arttırıyor bir yandan da kafanızın feci şekilde karışmasına sebep oluyor.

Mobilya beğenmek aslında dünyanın en kolay işi olmalıyken yok ne renk olsun, yok evi boğdumu, yok kumaşı soyle olsun derken çok komplike bir hale gelebiliyor. Herkesin söylediğini düşündüğünüzde hepsinde bir doğruluk payı oluyor bunlar birleşince çorbaya dönüp işin içinden çıkamıyorsunuz . Birde bu çorbaya kendi istedikleriniz aslında o kadar şahane durmadığı gerçeğiyle yüzleşince tekrar başa dönüyorsunuz. Galiba hayatımda bu işler bittikten sonra uzunca bir süre modoko lafı duymak istemeyeceğim.

Dün akşam annemle gelinlik bakmaya gittik önce Hüsniye moda evi ile konuştuk. Düğün Harbiye Ordu Evi'nde olacağı için süslemeyi de Hüsniye Moda Evi'nin organizasyon ayağı yapacak. Gelinliğide oradan yaptırmak her iki olaya hakim olmak açısından daha mantıklı geldi. Çok ilgilendiler bizimle. Model zaten belliydi bir iki yere daha baktıktan sonra galiba yine oraya gideceğim :))

Sonra Akay'a gittik. Bana orada bir model denettiler ve işte o zaman evleneceğimi anladım. Gerçekten çok ama çok garip bir duyguydu. Birden başka bir hale bürünüyorsunuz :) Herşeyi aynı anda kafamdan geçirdiğim tek andı galiba. O kadar evlilikle ilgili şeyyaptık hiç böyle hissetmemiştim.

Çok sahane bir duvak beğendim. Bu işin en eğlenceli kısmı gelinlik provaları olacak. (Beğendiğim duvak resimde var.)

Allah isteyen herkese inşallah bu duyguyu yaşamayı nasip eder...