Teyze olmak tarif edilmez yaşanır...

Teyze olmak çok güzel birşey. Anne yarısı derler ya bence tam öyle bir olay.

Söylediği tek birşeyle seni sinirden kudurturken arkasından soylediği bir cümle ile tüm yelkenleri suya indirmeni sağlayan benim için hala minik ama artık 6 yaşında olan Ada'cığımdan bahsediyorum. Ben onun teyzesiyim ama aslında uzun sure aynı evde yaşadığımız için beni arkadaşı gibi görüyor.

Kız çocuğu olduğu için heralde okula giderken giyeceği kıyafet şu sıralar hep dert. Akşamdan hazırlatıyorum ki sabah hemen giyinsin diye yok bir türlü olmuyor. Sürekli bir kısa kollu t-shirt, etek veya elbise giyme derdinde. Oldu bitti kalın kıyafetlerden, yorganlardan hoşlanmadı. Hep çıplak gezsin çorabını çıkarmasına izin verirsen dünyalar onun olurdu. Soğuk yastık en sevdiği şey. Artık siz düşünün nasıl bir soğuk aşkı :) Galiba bu konuda babası ile aynı.

Bugün okulda spor varmış akşam efoşman giymeye karar verdik ve üzerine bir t-shirt. Hepsini cıkardık ve yatağının yanına koyduk. Sabah 7'den 7:25'e kadar soylendi ve en son evden çıkarken ince çorap, etek ve t-shirt vardı üzerinde. Zar zor bir ceket giydirdik.

Sabah bizi çıldırtma eşine getirdi ama, yok onun üzerine bu olmaz, bunun altına bu ayakkabı olmadı. Bir de giyinip geliyor bunu mu giyinim onu mu diye seçim yaptırıyor bize. Aynada gidip bakıyor beğenmiyor soynup atıyor herşeyi ve tabi oda tam bir savaş alanına donuyor yarım saat içinde. Saç faslını hiç söylemiyorum :)

Efendim biz kilotlu çorap giymiyormuşuz ona giydiriyormuşuz bu büyük haksızlıkmış. Biz atletsiz gömlek giyiyormusuz o giyemiyormuş o daha haksızlık, üstüne bir de biz terbiyesiz gibi açık ayakkabı giyiyormusuz o giyemiyormuş bu çok daha büyük bir haksızlıkmış :)) Özgüven tavan yapmış durumda.

Ne ben onunla, ne de o benimle küs kalmaya ya da üzülmemize dayanamayız. Ben ona en son "Karışmıyorum git istediğini giyin." dedim diye çok morali bozulmuş. Evden çıkmadan geldi yanıma ve özür dilerim dedi ve sarıldı. Ve tabi benim bittiğim andı :))) Öptüm o da beni öpüp "Seni seviyorum İrem" dedi ve okula gitti.

Haftasonu baleye gidiyor geçen hafta ben götürmüştüm annesi burada olmadığı için "yarın da sen götürürmüsün" dedi. Gel de şimdi bu ufaklığa kıyafet giymesi yavaş ya da kararsız olduğu için kız.

Size boyle duyguları bir tek galiba o hissettirir diye düşünüyor insan. Ada'cığıma bir de kuzen geliyor. Dün bahsetmiştim. O kadar heycanlıyımki anlatamam. Nasıl olacak, kime benzeyecek bunlar hep merak konusu. Eylül ayında hayırlısı ile aramıza katılacak.

Suan o uzakta olduğu için çok kıskançlık söz konusu değil ama benim nişanlanmam için "bence çok büyük hata yapıyorsun çok saçma" demişti kendisi :))) Çocuğum olacağı zaman ne gibi yorum yapacak çok merak ediyoruz.

O benim bir tanem ilk çocuğum gibi. Ben ablam'ın ilk kızıyım annem gibidir benim için, Ada'da benim.

Ada ve halasının çocukları Deniz ve Can 'la içerdeki oda oynarken biz de salonda oturuyoruz ve ne konuştuklarını duyuyoruz ,Deniz ve Can Ada'ya diyor ki; "O senin teyzen neden "Teyze" demiyorsun hep "İrem" diyorsun?" Ada cevap olarak " Hayır, Teyzem ama biz onunla birlikte büyüdük" diyor.

Ah benim minik fındığım, doğru söylüyorsun birlikte büyüdük sen bana İrem de...